List do Koryntian – Wikicytaty. 1. List do Koryntian. 1. List do Koryntian – jedna z ksiąg biblijnych Nowego Testamentu. Azaż nie wiecie, iż niesprawiedliwi królestwa Bożego nie odziedziczą? Nie mylcie się: ani wszetecznicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani pieszczotliwi, ani samcołożnicy, ani złodzieje, ani łakomcy Wiele pism z tego gatunku nie zaliczono do kanonu biblijnego, np. Apokalipsa Adama, Apokalipsa Mojżesza, Apokalipsa Barucha. Apokalipsa (z gr. apokalipsis – objawienie, odsłanianie) to ostatnia z ksiąg Nowego Testamentu przypisywana św. Janowi – ostatniemu z 12 apostołów który miał ją stworzyć na wyspie Patmos. Autorzy ksiąg Nowego Testamentu. Autorem największej liczby ksiąg Nowego Testamentu był Paweł z Tarsu. Niegdyś przypisywano mu czternaście listów, chociaż jedynie na trzynastu zapisano jego imię. Tylko siedem przyjmuje się we współczesnej krytyce bez zastrzeżeń. wieś w Wielkopolsce, siedziba gminy o tej samej nazwie , Notohypsilophodon - rodzaj roślinożernego dinozaura żyjący w okresie późnej kredy (96-92 mln lat temu) na terenach Ameryki Południowej; długość ciała 1,5 m, wysokość 60 cm, ciężar 30 kg , fragment ciała, miejsce na powierzchni ciała. Komentarze - OSTATNIA KSIĘGA NOWEGO Późniejsze teksty Nowego Testamentu 4. Okres postapostolski. 1. DEFINICJA. Z punktu widzenia antropologii kultury basenu Morza Śródziemnego gościnność (gr. filoksenia, łac. hospitium) jest procesem społecznym, wskutek którego status kogoś z zewnątrz zostaje zmieniony z obcego na gościa. Proces ten obejmuje trzy etapy: ocenę i JEDNA Z 4 KSIĄG BIBLIJNYCH NOWEGO TESTAMENTU - Krzyżówka. Poniżej znaj­duje się li­sta wszys­tkich zna­lezio­nych ha­seł krzy­żów­ko­wych pa­su­ją­cych do szu­ka­nego przez Cie­bie opisu. Aby wy­szu­kać no­we ha­sła użyj wy­szu­ki­war­ki " SZU­KAJ HA­SŁA " po­ni­żej tej listy. 5. Lista ksiąg Nowego Testamentu była wyraźnie skrystalizowana już w II wieku, ale co najmniej jeszcze przez dwa wieki pojawiały się pytania, czy ta lub owa księga należy do pism natchnionych, jako że w jakimś mieście lub regionie wciąż jeszcze miano problemy, czy ją czytać podczas świętej Eucharystii. Najczęściej pytania te Pismo Święte Nowego Testamentu. Wstęp, nowy przekład z języka greckiego, komentarz przez ks. EUGENIUSZA DĄBROWSKIEGO, doktora świętej teologii, doktora nauk biblijnych. Tłumaczenie: ks. Eugeniusz Dąbrowski : Editio octava z r. 1957 pt. Novum Testamentum Graece et Latine (Roma) w opracowaniu S. Lyonneta : katolicki : 107. Biblia ięzyk z nowu z pilnośćią PORZĄDEK KSIĄG Nowego Testamentu. IIII. Ewangeliae. Według Mateusza. Według Marka. Według Łukasza. Według Jana. Dzieje Niech treści tej Księgi Ksiąg towarzyszą nam każdego dnia, inspirują do poznawania Boga i modlitewnego z Nim obcowania, niech będą pomocne w zbawieniu każdego z nas. Jarosław Charkiewicz _____ Pismo Święte Nowego Testamentu, Warszawska Metropolia Prawosławna, Warszawa 2022, s. 335. NBilI. Odpowiedzi ♥Żєℓєк♥ odpowiedział(a) o 20:16 Ew. wg św. Mateusza Ew. wg św. Marka Ew. wg św. Łukasza Ew. wg św. Jana Dzieje Apostolskie List do Rzymian 1 List do Koryntian 2 List do Koryntian List do Galatów List do Efezjan List do Filipian List do Kolosan 1 List do Tesaloniczan 2 List do Tesaloniczan 1 List do Tymoteusza 2 List do Tymoteusza List do Tytusa List do Filemona List do Hebrajczyków List św. Jakuba 1 List św. Piotra 2 List św. Piotra 1 List św. Jana 2 List św. Jana 3 List św. Jana List św. Judy Apokalipsa św. Jana Nowy Testament składa się z:czterech Ewangelii zawierających narracje o życiu, nauczaniu i czynach Jezusa Chrystusa,Dziejów Apostolskich opisujących powstanie i rozwój wczesnego chrześcijaństwa oraz działalność apostołów, przede wszystkim Piotra i Pawła,czternastu listów przypisywanych tradycyjnie apostołowi Pawłowi, zaadresowanych do pierwszych wspólnot chrześcijan (UWAGA: obecnie Listu do Hebrajczyków nie traktuje się jako pisma autorstwa św. Pawła),siedmiu tzw. listów powszechnych orazjednej księgi prorockiej, zwanej Apokalipsą lub Objawieniem św. Jana. blocked odpowiedział(a) o 20:22 Uważasz, że ktoś się myli? lub Na Pismo Święte składają się 73 Księgi, uznane za natchnione oraz kanoniczne (wyznaczające pewną normę dla prawd wiary) przez Kościół Katolicki, 46 z nich tworzy zbiór zwany Starym Testamentem (Starym Przymierzem), pozostałe 27 to Księgi Nowego Testamentu. Trzeba zaznaczyć, że kanon ksiąg biblijnych różni się między różnymi wyznaniami. Stary Testament chrześcijan wygląda nieco inaczej niż Biblia Hebrajska, różni je układ oraz brak w kanonie hebrajskim fragmentów deuterokanonicznych. Podobnie protestanci odrzucają księgi deuterokanoniczne - to księgi Pisma Świętego, które nie zachowały się w języku hebrajskim o kwestionowanej wiarygodności, nie uznawane przez ortodoksję żydowską, protestantów i część prawosławia Księgi i fragmenty deuterokanoniczne Starego Testamentu obejmują 7 ksiąg w całości oraz kilka fragmentów: 1 i 2 Księga Machabejska Księga Mądrości Księga Syracha (Eklezjastyk) Księga Tobiasza Księga Judyty Księga Barucha z księgi Daniela: modlitwa Azariasza (Dn 3,24-90) i dwa ostatnie rozdziały (Dn 13-14) fragmenty Księgi Estery w języku greckim Niektórzy dodają tutaj fragmenty Księgi Jeremiasza i Hioba, obecne wyłącznie w Septuagincie. Kanon ksiąg Starego Testamentu w chrześcijaństwie Stary Testament składa się z 46 ksiąg: 39 ksiąg protokanonicznych (uznawanych za natchnione przez wszystkich Izraelitów) oraz 7 ksiąg deuterokanonicznych . Można powiedzieć, że zawartość Starego Testamentu jest tożsama z tekstem Pisma Świętego, używanym przez większość Żydów diaspory w okresie powstawania Kościoła chrześcijańskiego ( Septuaginta ), a następnie przez pierwszych chrześcijan. Księgi Starego Testamentu podzielono umownie na trzy grupy wyróżniane ze względu na treść: KSIĘGI HISTORYCZNE – składa się na nie 21 następujących ksiąg: Pięcioksiąg Mojżesza (z hebrajskiego Tora, zawiera: Księga Rodzaju (Rdz), Księga Wyjścia (Wj), Księga Kapłańska (Kpł), Księga Liczb (Lb), Księga Powtórzonego Prawa (Pwt)), księga Jozuego (Jz), Sędziów (Sdz) i Rut (Rt), po dwie księgi: Samuela (1-2Sm), Królewskie (1-2Krl) i Kronik (1-2Krn), oraz księgi: Ezdrasza (Ezd), Nehemiasza (Ne), Tobiasza (Tb), Judyty (Jdt), Estery (Est) i dwie Księgi Machabejskie (1-2Mch); strona: - 1 - - 2 - - 3 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij Kanon BibliiKanon (z gr. od "kané" miara, pręt mierniczy, "kanon" reguła postępowania) – zbiór lub spis ksiąg uznanych za autentyczne i natchnione Pismo Święte (Biblię). Ustalenie kanonu jest ściśle związane z uznaniem Biblii i jej poszczególnych części za dzieło powstałe z inspiracji Boga .Spis treści1 Kanon palestyński i aleksandryjski2 Kanon hebrajski3 Stary Testament u chrześcijan4 Kanon Nowego Testamentu5 Stanowisko Restoracjonizm6 Przypisy7 Zobacz też8 Linki zewnętrzne Kanon palestyński i aleksandryjskiIstnieją rozbieżności w opiniach co do tego, kiedy ostatecznie ukształtował się żydowski kanon świętych pism. Używa się jednak nazwy "kanon" dla zbioru pism używanych przez Żydów jerozolimskich (kanon palestyński) oraz dla Diaspory – Żydów na emigracji (kanon aleksandryjski). Rozróżnienie takie powstało jako wynik teorii zaproponowanej w 1719 roku przez redaktora jednego z wydań Septuaginty , Francisa Lee. Teoria ta była dalej rozwijana dzięki pracom katolickiego uczonego Franza Karla Moversa. Według tej powszechnie znanej dziś teorii kanon aleksandryjski był obszerniejszy, gdyż zawierał księgi pisane specjalnie dla Diaspory. Za definicję kanonu aleksandryjskiego przyjmuje się Septuagintę, a ściślej – te jej księgi, które znalazły się we Wulgacie Świętego Hieronima . Księgi należące tylko do kanonu aleksandryjskiego nazwano w XVI w. deuterokanonicznymi. Obecnie część biblistów neguje teorię dotyczącą istnienia odrębnego kanonu aleksandryjskiego wśród Żydów, uznając, że księgi uważane obecnie za księgi deuterokanoniczne nigdy nie wchodziły w skład żydowskiego kanonu. Kanon hebrajskiIstnieje wiele opinii co do tego, kiedy ukształtował się ostatecznie kanon hebrajski. Niektórzy umieszczają tę datę tak wcześnie jak II w. inni przesuwają ten okres nawet na drugie stulecie naszej ery. Jedną z powszechnych opinii jest, że takie ustalenie odbyło się między rokiem 87 i 114 po Chrystusie podczas tzw. synodu w Jamni , na którym Żydzi mieliby ustalić kanon nazwany hebrajskim. Brakuje jednak jednoznacznych dowodów na to, że takie ustalenie faktycznie odbyło się w Jamni. Na dobór ksiąg według tej teorii miały wpływ następujące czynniki:Niedawno zakończona wojna z Rzymem, gdzie doszło do zburzenia Jerozolimy – z tego powodu odrzucono Księgi Machabejskie, gdyż Machabeusze zawarli sojusz z Rzymem;Rosnący wpływ chrześcijaństwa – chrześcijaństwo używało kanonu aleksandryjskiego, dlatego zwrócono się w stronę kanonu palestyńskiego, aby odróżnić się od chrześcijan;Kwestie doktrynalne – różne czynniki zadecydowały, że do kanonu włączono Mądrość Syracha a odrzucono Pieśń nad Pieśniami .Kanon hebrajski składa się obecnie z 24 (lub według innego podziału z 22) ksiąg, które obecnie tworzą 39 ksiąg protestanckiego Starego Testamentu . Różnica w liczbie wynika z późniejszego podziału niektórych długich ksiąg na krótsze. Był on później modyfikowany, przez co obecnie nie należy do niego Mądrość Syracha, a należy Pieśń nad Pieśniami. Kanon hebrajski dzieli się na trzy części:Prawo (Pentateuch) – Torah (תּוֹרָה) – ( Pięcioksiąg Mojżesza )1. Księga Rodzaju – Bereszit (בראשית) Na początku2. Księga Wyjścia – Szemot (שמות) Imiona3. Księga Kapłańska – Wajikra (ויקרא) Zawołał4. Księga Liczb – Bamidbar (במדבר) Na pustyni5. Księga Powtórzonego Prawa – Dwarim (דברים) SłowaProrocy (Prophetae) – Newiim (נביאים)Prorocy dawniejsi:6. Księga Jozuego – Jehoszua (יהושע)7. Księga Sędziów – Szoftim (שופטים)8. 1 - 2 Księgi Samuela – Szemuel (שמואל)9. 1 - 2 Księgi Królów – Melachim (מלכים)Prorocy późniejsi:10. Księga Izajasza – Jeszajahu (ישעיה)11. Księga Jeremiasza – Jiremijahu (ירמיה)12. Księga Ezechiela – Jichzekel (יחזקאל)13. Dwunastu Proroków Mniejszych – Trej Asar (תרי עשר) Księga Ozeasza – (הושע) Księga Joela – Yoel (יואל) Księga Amosa – Amos (עמוס) Księga Abdiasza – (עבדיה) Księga Jonasza – (יונה) Księga Micheasza – (מיכה) Księga Nahuma – (נחום) Księga Habakuka – (חבקוק) Księga Sofoniasza – (צפניה]) Księga Aggeusza – (חגי) Księga Zachariasza – (זכריה) Księga Malachiasza – (מלאכי)Pisma (Hagiographa) – Ketuwim (כתובים)14. Księga Psalmów – Tehilim (תהלים)15. Księga Przysłów – Miszlei (משלי)16. Księga Hioba – Ijow (איוב)17. Pieśń nad Pieśniami – Szir Haszirim (שיר השירים)18. Księga Rut – Rut (רות)19. Lamentacje Jeremiasza – Eika (איכה)20. Księga Koheleta – Kohelet (קהלת)21. Księga Estery – Ester (אסתר)22. Księga Daniela – Daniel (דניאל)23. Księgi Ezdrasza i Nehemiasza – Ezra wuNechemia (עזרא ונחמיה)24. 1 - 2 Księgi Kronik – Diwrej Hajamim (דברי הימים)Kanon ten był najbardziej rozpowszechniony wśród Żydów w Palestynie w I wieku Istniało jednak wiele grup, podzielonych geograficznie i doktrynalnie, które uznawały inne kanony. Saduceusze pod koniec swojego istnienia do natchnionych Pism zaliczali tylko Pięcioksiąg. Samarytanie , których trudno uznać za Żydów w ścisłym sensie, również uznawali tylko Torę, ale wierzyli w zupełnie inne dogmaty niż Saduceusze. Sekta z Qumran oprócz ksiąg kanonu palestyńskiego oraz części ksiąg deuterokanonicznych uznawała wiele własnych użyciu było także wiele apokryfów (niektóre cytowane w Biblii), co do których jednak większość Żydów nie miała wątpliwości, że są nienatchnione. Wspomnieć należy też o księgach, które kiedyś najwyraźniej były uznawane za święte, jednak nie zachowały się do czasów Chrystusa (np. Księga wojen pańskich, opisująca prawdopodobnie podbój ziemi Kanaan).Wiele ksiąg występowało w kilku wersjach (zwanych kodeksami) z różnicami, które można podzielić na: 1) pominięcia, gdzie pewnego fragmentu tekstu brak w innych; 2) powtórzenia, gdzie niektóre wersety lub rozdziały powtarzają się, często z nieznacznymi różnicami; 3) dodatki, czyli fragmenty zawierające zupełnie nową treść. Przykładem może być Księga Jeremiasza, która występowała w formie krótkiej i długiej (długa zawierała te same fragmenty powtórzone kilka razy, obie wersje znaleziono w grotach Qumran), lub Księga Daniela, do której grecki tłumacz dołączył kilka fragmentów niewystępujących w oryginale hebrajskim, np. hymn odśpiewany przez trzech młodzieńców po uratowaniu z pieca, lub przypowieść o Zuzannie. Hebrajska księga Daniela również zawiera powtórzenia, co świadczy o tym, że sama jest przeredagowaną wersją jeszcze wcześniejszej księgi. Trudno ustalić, która wersja danej księgi powinna być uważana za "właściwą" i trzy części Pism powoływał się Jezus Chrystus mówiąc o "Prawie, Prorokach i Psalmach" ( Łukasza 24,44; Psalmy to pierwsza księga Pism, w tym wypadku nazwa ta najprawdopodobniej oznacza całą część). Józef Flawiusz podaje, że ten katalog Pism był uznawany przez Żydów na długo przed I wiekiem (Przeciw Apionowi, ks. I, 8).Kanon hebrajski (zwany Biblią hebrajską) jest uznawany przez protestantów za pełny kanon Starego ustaleniu kanonu hebrajskiego działalność rozpoczęli Masoreci , którzy bardzo dokładnie kopiowali księgi. Z tego powodu dysponujemy dzisiaj hebrajskimi tekstami, które są identyczne z tymi, których używano w czasach Chrystusa. Stary Testament u chrześcijanChrześcijanie bardzo długo nie mieli ustalonego kanonu Starego Testamentu, gdyż uważali go za odziedziczony po Żydach i przez nich skompletowany. Można jednak domniemywać, jakie księgi uznawali na podstawie tekstów włączanych do tłumaczeń, a także innych zachowanych dokumentów. W V w. powstała Wulgata, przekład Starego Testamentu z hebrajskiego i greki (oraz Nowego Testamentu z greki), dokonany przez Hieronima , który za źródło przyjął hebrajskie oryginały pism, ale posiłkował się Septuagintą. Sam Hieronim nie uważał jednak ksiąg później nazwanych deuterokanonicznymi za część natchnionego kanonu. Podobne opinie istniały wśród wielu chrześcijańskich uczonych i duchownych aż do XVI w. Jednym z odrzucających księgi deuterokanoniczne był papież Grzegorz Wielki . Wielu teologów chrześcijańskich przedstawiało bardzo różne koncepcje kanonu, jednak do rozłamu na tym tle doszło dopiero w trakcie reformacji , kiedy ustalił się podział na kanony: katolicki, prawosławny i XVI w. Marcin Luter , podobnie jak niektórzy inni katoliccy bibliści owego czasu, przyjął założenie, że kanon hebrajski jest bardziej pierwotny niż zbiór ksiąg uznawanych dotychczas przez większość chrześcijaństwa i odrzucił księgi w nim nie występujące, zachowując tradycyjny chrześcijański układ pism. W chrześcijaństwie rozgorzała trwająca do dziś dyskusja, które księgi powinny należeć do kanonu. Pisma (Starego i Nowego Testamentu) odrzucone przez Lutra nazwano kościoły chrześcijańskie, które do pism natchnionych Starego Testamentu dołączają także inne księgi. Przykładem mogą być Mormoni , którzy uznają dodatkową Księgę Mormona . Kościoły te na ogół mają doktrynę znacznie różniącą się od poglądów pozostałych denominacji i często bywają uważane za tradycyjnie grupowali księgi Biblii na historyczne, dydaktyczne i prorockie, inaczej niż Żydzi. Podział ten wygląda następująco:HistorycznePięcioksiąg MojżeszaRodzajuWyjściaKapłańskaLiczbPowtórzonego PrawaInne księgi historyczneJozuegoSędziówRutSamuela (1 i 2)Królów (1 i 2)Ezdrasza i Nehemiasza (początkowo były jedną księgą)Tobiasza (deuterokanoniczna)Judyty (deuterokanoniczna)Estery (dodatki deuterokanoniczne)Machabejska (1 i 2) (deuterokanoniczne)DydaktyczneHiobaPsalmyPrzysłówPieśń nad PieśniamiKaznodziei (Koheleta, Eklezjastesa)Mądrości (deuterokanoniczna)Mądrości Syracha (Eklezjastyk) (deuterokanoniczna)ProrockieProrocy więksiIzajaszaJeremiaszaLamentacje (zbiór Jeremiasza)Barucha (zbiór Jeremiasza) (deuterokanoniczna)EzechielaDaniela (dodatki deuterokanoniczne)Prorocy mniejsiOzeaszaJoelaAmosaAbdiaszaJonaszaMicheaszaNahumaHabakukaSofoniaszaAggeuszaZachariaszaMalachiasza Kanon Nowego TestamentuSkłada się z 27 ksiąg Nowego Testamentu uznawanych przez wszystkie wyznania chrześcijańskie .Kanon Pism chrześcijańskich ustalił się stopniowo między I a IV wiekiem Początkowo różne kościoły uznawały różne dodatkowe pisma za natchnione (np. Didaché ), które stopniowo odrzucano. Najdłuższe spory dotyczyły Apokalipsy św. Jana, którą ostatecznie włączono do kanonu. Najwcześniejszy katalog Nowego Testamentu powstał ok. 170 roku ( Fragment Muratoriego ). Na podstawie wypowiedzi pisarzy wczesnochrześcijańskich można stwierdzić, że powoływali się oni i uznawali za natchnione te same księgi, które uznał w 397 roku synod Nowego Testamentu:Księgi historyczne: Ewangelie : Mateusza Marka Łukasza Jana Dzieje Apostolskie Księgi dydaktyczne – Listy Apostolskie :Listy Pawła: List do Rzymian (Rz) 1 List do Koryntian (1 Kor) 2 List do Koryntian (2 Kor) List do Galatów (Ga) List do Efezjan (Ef) List do Filipian (Flp) List do Kolosan (Kol) 1 List do Tesaloniczan (1 Tes) 2 List do Tesaloniczan (2 Tes) 1 List do Tymoteusza (1 Tm) 2 List do Tymoteusza (2 Tm) List do Tytusa (Tt) List do Filemona (Flm)Pozostałe listy: List do Hebrajczyków (Hbr) - autorstwo nieustalone[1] List św. Jakuba (Jk) 1 List św. Piotra (1 P) 2 List św. Piotra (2 P) 1 List św. Jana (1 J) 2 List św. Jana (2 J) 3 List św. Jana (3 J) List św. Judy (Jud)Księgi prorockie: Apokalipsa św. Jana (Ap) Stanowisko Kościołów Prawosławie Cerkiew prawosławna ma taki sam Nowy Testament jak cała reszta chrześcijaństwa, który składa się z 27 ksiąg. Jako obowiązującego tekstu Starego Testamentu używa Septuaginty, obejmującej 49 ksiąg. Dziesięć z nich to tak zwane Księgi deuterokanoniczne. Księgi, o których mowa, to I (lub też III) Ezdrasza, Tobiasza, Judyty, I, II, III Machabejska, Mądrości Salomona, Mądrości Syracha (Eklezjastyk), Barucha, Jeremiasza. Niektóre prawosławne wydania Pisma Świętego zawierają również IV Księgę Machabejską. Na soborach lokalnych w Jassach (1642) i w Jerozolimie (1672) zostały one uznane za „autentyczne części Pisma”, jednakże idąc za opinią Atanazego i Hieronima, większość współczesnych prawosławnych badaczy uważa, że choć są one częścią Biblii, Księgi deuterokanoniczne stoją na nieco niższym szczeblu niż pozostałe księgi Starego Testamentu[2].Podstawą kanonu prawosławnego jest tłumaczenie Septuaginty dokonane przez Cyryla i Metodego. Na potrzeby tego przekładu stworzono alfabet (oparty na alfabecie greckim) zwany cyrylicą. Katolicyzm Sobór trydencki w sposób ostateczny zatwierdził kanon Kościoła katolickiego składający się z 46 ksiąg Starego Testamentu (lub 47 jeśli za odrębną księgę uznać List Jeremiasza , który w wydaniach katolickich stanowi 6 rozdział Księgi Barucha ) oraz 27 ksiąg Nowego Testamentu. Sobór trydencki zamknął też wszelkie dyskusje wewnątrz Kościoła na temat ich kanoniczności. Za kanon przyjęto te księgi, które znalazły się w Wulgacie. ProtestantyzmKościoły protestanckie przyjęły żydowski kanon Starego Testamentu, a tym samym odrzucając niektóre księgi uznawane przez Kościół katolicki i prawosławny jako księgi deuterokanoniczne, zaliczając je do apokryfów. Początkowo niektórzy reformatorzy odrzucali pewne księgi Nowego Testamentu (np. List Jakuba za sformułowanie wiara bez uczynków jest martwa[]), ostatecznie jednak odrzucenie owych ksiąg nie przyjęło się i wszystkie Kościoły protestanckie mają identyczny kanon Nowego Testamentu, jak niemal cała reszta chrześcijaństwa. RestoracjonizmWyznania uznawane za restoracjonistyczne zazwyczaj odrzucają księgi apokryficzne. Stąd np. Świadkowie Jehowy , ustalili kanon Pism Hebrajskich składający się z 39 ksiąg (na wzór kanonu hebrajskiego, chociaż w kanonie hebrajskim występuje tendencja do łączenia różnych ksiąg, stąd czasem 22 lub 24 księgi, które w rzeczywistości są połączonymi 39). Na Nowy testament składa się 27 jednak w łonie restoracjonizmu liczne grupy, które dołączają do kanonu własne pisma. Np. mormoni uznają za natchnioną księgę Mormona a adwentyści dużym szacunkiem darzą pisma Ellen White , niekiedy w stopniu równym z Biblia Tysiąclecia, wydanie III; Wstęp do Listu do Hebrajczyków. Poznań - Warszawa: Pallottinum, 1980. ↑ (wykorzystano fragmenty artykułu z ) Zobacz też Apokryfy Linki zewnętrzne List wielkanocny Atanazego z 367 – najstarsze znane pismo podające pełny kanon Nowego Testamentu Kanon Pisma Świętego niekatolickich Kościołów chrześcijańskich - fragment książki Wstęp ogólny do Pisma Świętego Wydawnictwa Pallotinum Inne hasła zawierające informacje o "Kanon Biblii": Inne lekcje zawierające informacje o "Kanon Biblii": Odpowiedzi Martuś19 odpowiedział(a) o 17:35 Witam! ja też się nad nią wysiedziałam aż w końcu wyszło :) :-} zielone chasło to: ekumenizm to na dole wyjaśnienie to: ruch którego celem jest doprowadzienie do współpracy wszystkich wyznań :-) 1. Ewangelie2. Kościół3. Luteranizm 4. Msza5. Prawosławie6. Duchowni 7. Chrześcijaństwo8. Katolicyzm 9. Kalwinizm Hasło ze środka to : Ekumenizm Główne hasło: Ruch którego celem jest doprowadzenie do współpracy wszystkich wyznań blocked odpowiedział(a) o 18:27 zielone chasło to: ekumenizm to na dole wyjaśnienie to: ruch którego celem jest doprowadzienie do współpracy wszystkich wyznań :-) naj pliz jest dobrze na 100% Kina1999 odpowiedział(a) o 14:38 jeżeli to krzyżówka to podam wszystko...:) kościół3. luteranizm4. msza5. prawosławie6. duchowni7. chrześcijaństwo8. katolicyzm9. kalwinizmrozwiązanie nosi tytuł" ruch, którego celem jest doprowadzenie do współpracy wszystkich wyznań" pandusia odpowiedział(a) o 17:29 Mam wszystkie odpowiedzi do tej krzyżówki :-DTo tak : ale jest jedna kratka za mało :-) Hasło zielone : EKUMENIZM Hasło na dole : RUCH KTÓREGO CELEM JEST DOPROWADZENIE DO WSPÓŁPRACY WSZYSTKICH WYZNAŃ To tyle :-DMyślę, że pomogłam !Liczę na naj ;-D @gusi@ odpowiedział(a) o 23:31 Witam wszystkich! Co do tej krzyzówki to tak 1)EWANGELIA 2)KOSCIÓŁ 3)LUTERANIZM 4) MSZA 5) PRAWOSŁAWIE 6) DUCHOWN I 7)CHRZEŚCIJAŃSTWO 8) KATOLICYZM 9) KALWINIZM Prosiłabym tylko o napisanie przez kogos tego hasła,bo ja mam zamazane i nie wiem w które pola wpisywac odpowiednie literki:( Z góry bardzo dziękuje. kaja1228 odpowiedział(a) o 11:03 ewangelia mateusza marka łukasza i jana blocked odpowiedział(a) o 15:24 jeśli chodzi o krzyżówkę to "ewangelie" na 100 % :) gurolcia wielkie dzięki miała bym pałkepozdro 1ewangelia2 kościół3 luteranizm4 msza5 prawosławie6 duchowni7 chrześcijaństwo8 katolicyzm9 kalwinizmHASŁO TO : ruch którego celem jset doprowadzenie do współpracy wszystkich ;)) komenda odpowiedział(a) o 16:37 Mam wszystkie odpowiedzi do tej krzyżówki :-DTo tak : ale jest jedna kratka za mało :-) zielone : EKUMENIZMHasło na dole : RUCH KTÓREGO CELEM JEST DOPROWADZENIE DO WSPÓŁPRACY WSZYSTKICH WYZNAŃTo tyle :-DMyślę, że pomogłam !Liczę na naj ;-D 1. Ewangelie2. Kościół3. Luteranizm4. Msza5. Prawosławie6. Duchowni7. Chrześcijaństwo8. Katolicyzm9. Kalwinizm Nie wiem !! wiem ze na pewno jedną z nich jest ks. wg św. Jana blocked odpowiedział(a) o 14:03 chodzi o Cw z historii ? XD Hasło zielone : EkumenizmHasło na dole : Ruch którego celem jest doprowadzenie do współpracy wszystkich wyznań Cocal odpowiedział(a) o 11:05 Sorry dodam jeszcze kilka PKT. nabożeństwo (na 4 litery) przedstawiciele byli krytykowani przez Lutra (na 8 liter) ,Prawosławni i Protestanci (na 12 liter) którego wierni uznają zwierzchnictwo papieża. ((na 10 liter) z wyznań protestańckich. (na 8 liter) robako odpowiedział(a) o 11:02 Ewangelia św Jana,Marka,Mateusza i Łukasza blocked odpowiedział(a) o 15:34 5= katolicyzm 2= msza 6= kalwinizm tez sie mecze z ta krzyzowka :) blocked odpowiedział(a) o 15:55 blocked odpowiedział(a) o 15:59 zielone hasło: ekumenizm na dole wyjaśnienie: ruch którego celem jest doprowadzenie do współpracy wszystkich wyznań :) ale "wyznanie utworzone przez lutra" i "katolicy, prawosławni ..." nie mam :( blocked odpowiedział(a) o 16:05 albo mam..... "wyznanie..." to luteranizm, a "katolicy..." to chrześcijanie, ale w 3 jest jedno okienko za dużo, a w 7 za mało :) TO TYLE KONIEC!!! :) Ewangelia Marka Łukasza Jana i Mateusza OskitO odpowiedział(a) o 20:14 Kubio odpowiedział(a) o 14:28 Ewangelie i jak ktoś chce może zobaczyć wszystkie odpowiedzi : - tu brakuje jednej UWAGA SPRAWDZONE I WSZYSTKO JEST NA 100 %. POWODZENIA NA LEKCJACH I PIĄTEK ŻYCZĘ Uważasz, że ktoś się myli? lub